Manderlay ปรารถนาแดนทาส [HD] ภาพยนตร์เรื่องนี้บอกในแปดบทตรง ในการที่เราเกิดขึ้นเมื่อแมนเดอร์เลย์และพบปะผู้คนที่นั่น “องค์กรอิสระของแมนเดอร์เลย์” “สวนของหญิงชรา” ซึ่งเกรซหมายถึงธุรกิจ “เคียงบ่าเคียงไหล่” ครั้งยากที่แมนเดอร์เลย์ “เก็บเกี่ยว” ซึ่งเกรซ settles กับแมนเดอร์เลย์และภาพยนตร์จบลง ตั้งอยู่ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในช่วงต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลาถึงเรื่องราวของเกรซและพ่อของเธอหลังจากการเผาไหม้เมือง Dogville ตอนท้ายของหนังก่อนหน้านี้ เกรซและการเดินทางของพ่อของเธอในขบวนรถที่มีจำนวนของมือปืนผ่านชนบทอลาบามาที่พวกเขาหยุดสั้น ๆ นอกสวนที่เรียกว่าแมนเดอร์เลย์ ขณะที่พูดคุยคนร้ายเป็นผู้หญิงสีดำโผล่ออกมาจากประตูหน้าของแมนเดอร์เลย์บ่นว่าใครบางคนกำลังจะถูกวิปปิ้งขโมยขวดไวน์ เกรซเข้ามาในสวนและรู้ว่าภายในเป็นทาสยังคงมีอยู่ประมาณ 70 ปีหลังจากสงครามกลางเมืองอเมริกาและปลดปล่อยประกาศ เกรซเป็นตกใจและยืนยันในการเข้าพักที่สวนด้วยที่อาจเกิดขึ้นเล็ก ๆ ของมือปืนและทนายความของพ่อของเธอโจเซฟเพื่อรับประกันการเปลี่ยนแปลงปลอดภัยทาส ‘ที่จะมีเสรีภาพ ไม่นานหลังจากที่พ่อของเกรซและคนร้ายที่เหลือออก, แหม่ม, ต้นแบบของบ้านตาย แต่ไม่ก่อนที่จะถามเกรซในการเผาโน๊ตบุ๊คที่มี “กฎหมายแหม่มของ” รหัสครบถ้วนสมบูรณ์ของการดำเนินการสำหรับการเพาะปลูกทั้งหมดและทุกคนที่อาศัยของฟรี และทาส เธออ่านรายละเอียดของความหลากหลายของแต่ละทาสที่สามารถพบซึ่งรวมถึง: กลุ่มที่ 1: Proudy นิโกร กลุ่มที่ 2: พูดนิโกร กลุ่มที่ 3: Weepin ‘นิโกร กลุ่มที่ 4: Hittin ‘นิโกร กลุ่มที่ 5: Clownin ‘นิโกร กลุ่มที่ 6: Losin ‘นิโกร กลุ่มที่ 7: pleasin ‘นิโกร (หรือเรียกว่ากิ้งก่า, คนชนิดที่สามารถแปลงตัวเองเป็นว่าชนิดคนดูอยากจะเห็น) หลักเจ็ดหน่วยงานแต่ละประชากรโดยทาสผู้ใหญ่เดียวที่แมนเดอร์เลย์ที่ชุมนุมกันทุกวันและพูดคุยเกี่ยวกับ “ลานสวนสนาม” กับเลขโรมันของตัวเลข 1 ถึง 7 designating ที่แต่ละทาสยืน “กฎหมายของแหม่ม” มีบทบัญญัติเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้เงินสดโดยทาสหรือตัดโค่นต้นไม้ในบริเวณป่าไม้ ข้อมูลทั้งหมดนี้ disgusts เกรซและเป็นแรงบันดาลใจของเธอที่จะใช้ประโยชน์ในการเพาะปลูกเพื่อให้ลงโทษเจ้าของทาสทาสและเตรียมความพร้อมสำหรับชีวิตเป็นบุคคลฟรี เพื่อที่จะรับประกันได้ว่าอดีตทาสจะไม่ดำเนินการต่อเพื่อใช้ประโยชน์เป็นเจรจาสั่งซื้อเกรซโจเซฟจะวาดขึ้นสัญญาสำหรับทุกคนที่อาศัยแมนเดอร์เลย์ฯ จัดตั้งรูปแบบคอมมิวนิสต์ของการใช้ชีวิตแบบมีส่วนร่วมในการทำงานครอบครัวสีขาวเป็นทาสและคนผิวดำรวมเป็นเจ้าของ สวนและพืชของ ตลอดขั้นตอนนี้เกรซบรรยายทั้งหมดในปัจจุบันที่เกี่ยวกับผู้พัฒนาการของเสรีภาพและประชาธิปไตยโดยใช้สำนวนทั้งหมดในการรักษาด้วยอุดมการณ์ของความเท่าเทียมกันทางเชื้อชาติที่ร่วมสมัยชาวอเมริกันส่วนใหญ่ยังไม่เคยโอบกอด อย่างไรก็ตามในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินเกรซล้มเหลวในการฝังหลักการเหล่านี้ในชุมชนแมนเดอร์เลย์ในรูปแบบที่เธอคิดว่าเป็นที่น่าพอใจ นอกจากนี้ข้อเสนอแนะของเธอสำหรับการปรับปรุงสภาพของชุมชนย้อนกลับมาหลายต่อหลายครั้งเช่นการใช้ต้นไม้รอบไม้ที่ใบพืชที่เสี่ยงต่อการเกิดพายุฝุ่น หลังจากปีของความยากลำบากเช่นชุมชนเก็บเกี่ยวฝ้ายและประสบความสำเร็จขายมันเครื่องหมายจุดสูงของการมีส่วนร่วมของเกรซ จากนั้นเธอก็ยกเลิกกระตือรือร้นมีเพศสัมพันธ์กับหนึ่งของอดีตทาสที่ยังขโมยและ gambles ไปทั้งหมดของผลกำไรของผ้าฝ้าย สุดท้ายยอมรับความล้มเหลวของเธอรายชื่อเกรซพ่อของเธอและพยายามที่จะออกจากไร่เท่านั้นที่จะหยุดโดยคนผิวดำไร่ของ ณ จุดนี้มันถูกเปิดเผยว่า “กฎหมายแหม่มของ” ไม่ได้คิดและบังคับใช้โดยแหม่มหรือใด ๆ ของคนผิวขาวอื่น ๆ แต่โดยวิลเฮล์สมาชิกคนโตของชุมชนเป็นวิธีการรักษาสภาพที่เป็นอยู่หลังจากการเลิกทาสการป้องกันคนผิวดำจากโลกภายนอกที่ไม่เป็นมิตร เช่นเดียวกับในภาพยนตร์หลายฟอนเทรียร์ตัวละครหลักในอุดมคติจะกลายเป็นความผิดหวังจากความเป็นจริงที่เขาหรือเธอพบ